40 dagen kalender

Weekthema: Heel worden

Inleiding op het begin van de Veertigdagentijd De Veertigdagentijd begint op woensdag, zesenhalve week voor Pasen. Het feest van de opstanding vier je niet zomaar, daar gaat een tijd van bezinning en inkeer aan vooraf. In deze weken volgen we Jezus op zijn weg naar kruis en opstanding. We beginnen op Aswoensdag. Op die dag kun je op je voorhoofd een kruisje van as van de verbrande palmtakken van Palmzondag vorig jaar laten tekenen. Hierbij klinken bijbelwoorden die je herinneren aan je kwetsbaarheid en vergankelijkheid.

Heel worden, leven in het licht van Gods koninkrijk, heeft niets van doen met stoerheid, je sterk maken, ik-ten-koste-van-anderen. Integendeel, heel worden begint met inkeer, met omkeer naar God en de ander, in het besef van je eigen kwetsbaarheid. Het begint met sterven om te leven.

(door ds. René de Reuver)

Lees hier een langere versie van deze inleiding

Lezen: Psalm 57:1-7

‘Wees mij genadig, God, wees mij genadig, want bij U is mijn leven geborgen.’ – Psalm 57:2

Zwarte zeep

Heb jij op Aswoensdag wel eens een askruisje op je voorhoofd laten tekenen? Ik kan het je aanraden. Het is bijzonder om aan het begin van de Veertigdagentijd op deze manier gestempeld te worden. En daarbij te horen: stof ben je, en tot stof zul je weerkeren’ (Genesis 3:19). Dat askruisje en die aangrijpende bijbelwoorden zijn niet bedoeld om je de put in te drukken. Zeker, het askruisje zet een streep door al onze grootspraak. Maar als zwarte zeep wil het je schoonwassen van het waanidee dat je perfect moet zijn. Het bijbelwoord logenstraft elk idee van onsterfelijkheid. Askruisje en bijbelwoord verwijzen naar een andere werkelijkheid: die van Gods genade, zichtbaar in de kruisdood van Jezus. Op de weg achter Hem aan is je leven geborgen.

Tip

Zing lied 57a ‘De merel fluit als morgenopening'.

De merel fluit als morgenopeninghet lied dat bange nachten sluit,dat kleedt en kleurt in heldergroende boom waarin hij schuilt.

Lezen: Jesaja 57:15-19

‘In hoogheid en heiligheid zal Ik tronen met hen die gebroken zijn en nederig van geest.’ – Jesaja 57:15

Gods thuis

Waar woont God? Bij wie is Hij thuis? Om dit te ontdekken moet je Jezus scherp voor ogen houden. We verkijken ons snel. We kunnen zomaar denken dat God, de Hoge en Verhevene, thuis is bij mensen die maatschappelijk in hoog aanzien staan en alles goed voor elkaar hebben. Zegen verwarren we nog wel eens met voorspoed.De profeet Jesaja leert ons veel scherper te zien. Bij wie God thuis is? Bij zijn lijdende knecht. De knecht, door mensen veracht (lees Jesaja 53). Bij Hem en bij zijn volgelingen is God thuis. Bij mensen die net als ‘de man van smarten’ gebroken worden en nederig van geest zijn. Verkijk je niet. De hoge God ziet laag. Hij laat zich vinden bij gebrokenen en oprechten van hart. Bij hen is Hij thuis.

Tip

Lees Lied 157a, couplet 3. Welk commentaar levert dit vers bij het nieuws dat vandaag in de krant staat? Zijn arm verstoot met krachtde groten uit hun macht,de vorsten van hun tronen,maar Hij maakt kleinen grooten zal met overvloedde hongerigen lonen.

Lezen: Jesaja 58:6-10

‘Is dit niet het vasten dat Ik verkies ...’ – Jesaja 58:6

Doelgericht vasten

Steeds meer christenen, ook uit protestantse en evangelische huize, vasten in de Veertigdagentijd. Waarom zou jij dat niet ook doen? Je kunt zelf kiezen hoe je vast. De een doet dit door geen sociale media te gebruiken, de ander door geen vlees te eten of alcohol te drinken, een derde op weer een andere manier. Prima om zelf je keuze te maken. Welke keuze jij ook maakt, de spits van het vasten is niet gericht op jezelf. Het is geen wellness-therapie maar een oefening in gerechtigheid. Het vasten dat God verkiest is gericht op heil en welzijn van de ander: brood delen met hongerigen, naakten kleden, onderdak bieden aan armen, je bekommeren om een medemens ... Wie zo vast, die wordt gezegend!

Tip

Schenk het geld dat je bespaart door te vasten aan de actie ‘Versterk de kerk in het Midden-Oosten’ van Kerk in Actie, kerkinactie.nl/versterkdekerk

Lezen: Jesaja 58:13-14

‘... een dag van vreugde ...’ – Jesaja 58:13

Vreugde

Vandaag is sabbat, de dag waarop God rustte van zijn scheppingswerk (Genesis 2:2), een dag van ophouden, van ‘even niet’, even de dingen de dingen laten. Het is het medicijn tegen de druk om 24/7 opgeslokt te worden door werk en moeten presteren. Als christenen vieren we deze dag op zondag, de dag van de opstanding, van het opstaan tot nieuw leven. Vasten en sabbat hebben alles met elkaar te maken. Vasten is een sabbatsmoment. Het is concreet oefenen in loslaten, je verzetten tegen de dwang van het leven en van de economie, van het opgeslokt worden door wat er allemaal van je verwacht wordt. Het is oefenen in nee-zeggen en ruimte vinden om te genieten van het goede dat God geeft, in vrij en vreugdevol leven.

Tip

Probeer eens drie dingen te noemen waardoor de zondag meer sabbat wordt: een dag van rust en vreugde.

 Lezen: Lucas 4:1-3

Al die tijd at hij niets ... – Lucas 4:2

Geen luxetrip

Veertig dagen naar de woestijn, om je bezig te houden met spiritualiteit. Tijd voor inspiratie en bezinning, tijd voor jezelf. Het klinkt als een heerlijke luxetrip. Maar niets is minder waar. Hoeveel honger heeft Jezus nadat Hij veertig dagen heeft gevast? En dan wordt Hij ook nog eens op andere manieren op de proef gesteld. Jezus legt de lat hoog. Hij doet precies wat de Geest van God van Hem vraagt. Hij doorstaat alles om de wil van zijn Vader te gehoorzamen. Hoe zit dat eigenlijk met ons? Hoe sterk ben jij zelf, als je op de proef wordt gesteld?

Luistertip

‘De storm’ van Bløf

Gebed

Barmhartige God, Help ons om stevig te staan als het alledaagse leven moeilijk is en wees nabij wie uit balans zijn geraakt.  Help ons de beproevingen van het leven te doorstaan.  U weet hoe zwaar het leven voor sommige mensen is: door ziekte, verslaving, eenzaamheid en verdriet.  U weet hoe het is om naakt en kwetsbaar te zijn.  Help ons dan ook om stevig te staan.  Niet voor onszelf, maar voor U;  en omwille van de wereld waar wij deel van uitmaken. Amen 

---

Weekthema

De Veertigdagentijd is een tijd van bezinning en inkeer. Dat is niet voor tere zieltjes. Om de grote vragen toe te laten en je eigen leven op het spel te zetten, moet je stevig in je schoenen staan. De beproeving van Jezus in de woestijn is geen inkoppertje. ‘Leef zo dat het God behaagt’, schrijft Paulus, en dat is een waagstuk van formaat. Hoe houd je dat vol? Hoe blijf je overeind als het stormt om je heen? Wat staat ons te doen, en waar halen we de kracht vandaan om te blijven doorzetten? Over deze vragen gaat het de komende week. Jezus en Paulus nemen ons daarbij op sleeptouw. Ze laten zien dat de kracht niet altijd uit jezelf hoeft te komen. Maar dat betekent allerminst dat je er niets voor hoeft te doen.

(door ds. Martijn van Leerdam)

Lezen: 1 Tessalonicenzen 1:1-3

... en hoe standvastig u blijft hopen op de komst van Jezus Christus, onze Heer. – 1 Tessalonicenzen 1:3

Hou vol en doe je best

De christenen in Thessaloniki krijgen een dikke vette pluim van Paulus uitgereikt. Hun geloof brengt veel tot stand, hun liefde is krachtig en ze blijven standvastig hopen. Het zijn trouwe volgelingen, ook als ze worden beproefd. Zo groeien de Tessalonicenzen uit tot een voorbeeld voor gelovigen in de wijde omtrek. Zouden ze nu echt zo vroom en voorbeeldig zijn geweest, die vroege christenen in Thessaloniki? Stuurt Paulus zijn brief alleen om hen een schouderklopje te geven, of is er meer aan de hand? Er bestaat geen kerk zonder boefjes en geen mens zonder vlekjes. Vermoedelijk heeft de slimme Paulus dat ook wel door. Maar goed gedrag moet je aanmoedigen. Dat is geen naïviteit, het is een bewuste strategie. Kom op, doe je best!

Kijktip

Genoeg van al die positiviteit en zin om eens flink je beklag te doen? Kijk hoe het Helsinki Complaints Choir dat doet: petrus.protestantsekerk.nl/helsinki

Lezen: 1 Tessalonicenzen 2:1-6Wij spreken alleen omdat God ons daartoe waardig heeft gekeurd ... – 1 Tessalonicenzen 2:4

Tegenstand

Wie goed doet, goed ontmoet. Dat merk ik als ik zwerfvuil raap. Dan steken toevallige voorbijgangers hun duim naar mij op, of stoppen ze om een praatje te maken. Zo versterken goede bedoelingen elkaar. Helaas werkt het niet altijd zo. Als je je uitspreekt voor rechtvaardigheid en tegen haat, dan kan dat je gerust op bedreigingen komen te staan. En als je je inzet voor bestuur en politiek, dan word je maar al te gemakkelijk tot doelwit gemaakt van laster en belediging. Dat is niet uniek aan onze tijd. Paulus weet hoe dat is. Maar hoeveel tegenstand hij ook krijgt, hij weet waar het werkelijk om gaat: om het goede nieuws van Gods koninkrijk. En een samenleving van barmhartigheid en rechtvaardigheid.

Vraag

Wat kun jij deze week doen voor een ander?

Lezen: Psalm 91:1,9-16

Zijn engelen geeft Hij opdracht over je te waken waar je ook gaat. – Psalm 91:11

In de schaduw

Hamid is 55 jaar en leeft al 32 jaar in Nederland. Hij is gevlucht voor de Algerijnse burgeroorlog. Tijdens de oorlog heeft hij verschrikkelijke dingen gezien. Daarom wil hij nooit meer terug. Maar in Nederland heeft hij nooit een verblijfsvergunning gekregen. Als gevolg daarvan heeft hij jarenlang op straat geleefd. Ik las Psalm 91 met Hamid. Hij reageerde negatief. “Waar zijn nu die engelen die deze psalm belooft?”, vroeg hij zich af. “Hoe kan het dat sommige mensen geluk hebben, en andere mensen door pech worden achtervolgd?” Na een tijdje kwam hij er toch op terug. “Jullie hebben mij geholpen”, zei hij. “Nu woon ik in de kerk, het huis van God, in de schaduw van de Ontzagwekkende.

Gespreksvraag

Waar is het huis van God voor bedoeld? 

Lezen: 1 Tessalonicenzen 2:14-20

Want wie is onze hoop en vreugde? – 1 Tessalonicenzen 2:19

Het kwaad

Als ik vertel dat ik van de Pauluskerk in Rotterdam ben, dan lijkt het soms alsof ik ineens een paar centimeter groei in de ogen van de mensen om mij heen. Toch weten we allemaal dat de kerk niet volmaakt is. Integendeel. De ‘broeders en zusters van Gods gemeenten’, zoals Paulus het zegt, hebben er maar al te vaak een puinhoop van gemaakt. Ook wij zijn daar medeverantwoordelijk voor. Zo zijn de eerste verzen uit de bijbeltekst van vandaag vaak misbruikt voor antisemitisme en vreemdelingenhaat. “De joden hebben onze Heer gedood”, zei men dan, waarbij genoegzaam verzwegen werd dat onze Heer zelf ook een vrome jood was. Net als zijn eerste leerlingen. Het kwaad is dichtbij, realiseert Paulus zich in vers 18, maar niet op de plek die hij verwacht.

Gebedsintentie

Bid eens voor de kerk, en voor iedereen die lijdt onder het kwaad dat uit naam van Bijbel, kerk en geloof werd en wordt gedaan.

Lezen: 1 Tessalonicenzen 3:6-13

In al onze nood en ellende voelen we ons gesterkt door uw geloof ... – 1 Tessalonicenzen 3:7

Vasthouden en loslaten

De standvastigheid van kwetsbare mensen kan buitengewoon indrukwekkend zijn. Zo is Paulus, zelf toch niet de minste, onder de indruk van de toewijding van de christenen in Thessaloniki. Ik kende eens een man van 65 jaar, die wist dat hij niet lang meer te leven had. Hij kreeg een slechte diagnose en ineens was het leven dat hij kende voorbij. Had ik in zijn schoenen gestaan, dan had ik hartgrondig gevloekt. Maar de man deed dat niet. In plaats van woede en frustratie voelde hij dankbaarheid, en troostte hij zijn vrouw en kinderen. “Ik was liever nog wat langer bij jullie geweest”, zei hij. “Maar ik ben dankbaar dat ik mijn leven met jullie heb gedeeld. Dat had ik voor geen goud willen missen. Ik weet dat God jullie draagt. Daarom kan ik jullie loslaten.”

Luistertip

‘Hold Your Own’, van Kae Tempest, een Britse spoken word-artiest, dichter en zanger. Pak ook de tekst van dit nummer erbij.

Lezen: 1 Tessalonicenzen 4:1-8

Het is de wil van God dat u een heilig leven leidt ... – 1 Tessalonicenzen 4:3

Heilig leven

Heel wat keren riep ik mijn gemeente op tot een heilig leven. Ook als ik tussen de dakloze bezoekers van de Pauluskerk zit, ontsnapt er nog weleens een moralistische vermaning aan mijn mond. “Ja dominee, het zal wel dominee”, lees ik dan op de door het leven getekende gezichten om mij heen. Zulke oproepen halen natuurlijk weinig uit. Toch zegt Paulus het nog eens duidelijk tegen de lezers van zijn brief: ‘Leef zo dat het God behaagt. U doet dat al, maar wij sporen u aan om dat nog veel meer te doen.’ Dat is goed gezegd, maar dat is niet de kunst. Geen woorden maar daden, zeggen ze in Rotterdam. De kunst is om het te doen. En dat is vaak niet zo makkelijk.

Gespreksvraag

Wat betekent het om heilig te leven?

Weekthema: Het is al begonnen...

Vaak ben ik een beetje jaloers op de leerlingen van Jezus. Drie jaar lang hebben ze met Jezus mogen optrekken en rondtrekken. Ze hebben vooraan gestaan en Hem alles horen zeggen en zo de meest fantastische ervaringen meegemaakt, zoals de verheerlijking op de berg. Dit mee te mogen maken zou het leven in het licht van Gods koninkrijk zoveel makkelijker maken voor ons als gelovigen. Maar toch lijkt de status van de leerlingen niet zo rooskleurig te zijn als je misschien zou denken. Vaak roepen ze om meer geloof. Ook zij moeten dus goed hun best doen om Gods licht te zien doorbreken in hun wereld. Of leggen ze zichzelf te veel verwachtingen op en is hun geloof, hoe klein ook, al genoeg?

(door ds. Irma Pijpers-Hoogendoorn)

Lezen: Lucas 9:28-36

Meester, het is goed dat wij hier zijn, laten wij drie tenten opslaan … – Lucas 9:33

Een glimp van het koninkrijk

Er zijn van die momenten die je je als nieuw laten voelen. Een verkwikkende wandeling door de natuur, een dagje wellness, een kloosterweekend. Momenten waarvan je hoopt dat ze nooit over zullen gaan. Petrus, Johannes en Jakobus beleven nu zo’n moment. Tijdens het bidden gaat de hemel open, en zien ze een glimp van Gods koninkrijk. Petrus’ voorstel is verleidelijk, maar toch is dat niet de bedoeling. Hun weg gaat verder, en de ervaring zal hen kracht geven. Hoewel ze het wel moeten doen met de herinnering. In onze tijd hebben we de luxe om onze herinneringen vast te leggen. Met onze telefoon maken we ergens gewoon een foto van. Zodat we, als we nog eens door de foto’s scrollen, die herinnering nog eens kunnen herbeleven. Hoewel veel van dit soort herinneringen niet op beeld zijn te vatten.

Tip

Met mijn kinderen kijk ik vaak vakantiefoto’s om onze reizen opnieuw te beleven. Heb je een foto van een onvergetelijk moment? Een mooie opstap voor een mooi gesprek!

Gebed

Goede God,In ons leven beleven we zo veel,we kunnen het niet allemaal onthouden.Maar er zijn momenten die in ons geheugen gegrift staan,omdat we ons verbonden wisten met mensen om ons heen,of omdat we ons dicht bij U voelden.Wij danken U voor deze momenten,en bidden U:als we deze momenten niet ervaren,maar ze wel nodig hebben,wees ons dan ook nabij. Amen

Lezen: Lucas 17:1-4

Let dus goed op jezelf! – Lucas 17:3

Eigen rechter

We zijn er zo goed in: op anderen letten en vooral op wat ze fout doen. Als iemand faalt, zijn we vaak niet te beroerd om dit via zoveel mogelijk kanalen zo luid mogelijk kenbaar te maken. Zo spelen we voor eigen rechter. Vaak denken we dan niet na over de gevolgen die dit oplevert. Het kan ook anders, zegt Jezus. Door niet op de ander en wat hij fout doet te letten, maar op jezelf en wat jij kunt doen. Wat zou jij nodig hebben in zo’n situatie? Een publiek gerecht of in gesprek gaan over datgene wat is gebeurd? Een val of een nieuwe kans? Het laatste is moeilijker dan het eerste. Maar het is wel wat wij van God mogen ontvangen …

Luistertip

Het lied ‘Als er vergeving is’ van Sharon Kips is een gebed om God te vragen te helpen bij vergeving. 

Lezen: Lucas 17:5-10

Geef ons meer geloof! – Lucas 17:5

Als een mosterdzaadje

Wie heeft er niet ooit getwijfeld of zijn of haar geloof groot of sterk genoeg is? Op zo’n moment is de uitroep van de leerlingen uit het hart gegrepen. Eigenlijk zouden we dan graag een groots en meeslepend teken willen zien, een wonder bijvoorbeeld. Of een mooie spreuk of zegen waarmee we op weg kunnen. Maar Jezus’ antwoord is totaal anders. Hij begint over mosterdzaadjes en vertelt een verhaal over een knecht wiens werk nooit ophoudt. Teksten waar je over na moet denken. En dat is lastig als je twijfelt. Jezus zegt hiermee dat het in het koninkrijk van God niet gaat om wie het beste of grootste geloof heeft. Wel om een heel klein waarachtig geloof dat je laat doen wat je te doen staat.

Tip

Geloven is soms gewoon maar op weg gaan en gerechtigheid doen, bijvoorbeeld door het houden van een pelgrimage van gerechtigheid en vrede: petrus.protestantsekerk.nl/pelgrimage.

Lezen: Psalm 27:7-14

Uw nabijheid, Heer, wil ik zoeken ... – Psalm 27:8

Meer dan een vader of moeder

Een rotsvast vertrouwen in God heeft de psalmist in deze psalm. Zelfs al verlaten de familieleden die je doorgaans het meest nabij zijn je, je vader en je moeder, God blijft je liefdevol aannemen. Vanuit dat vertrouwen kan degene die de psalm bidt of zingt God ook vragen zich niet voor hem te verbergen of – nog erger – uit te leveren aan belagers. Voor mensen die al lang hun ouders om wat voor reden dan ook niet meer in hun leven hebben, kan deze psalm zowel confronterend als troostend zijn. Want God is niet als een vader of moeder, God is méér dan dat. Ook al zou iedereen je in de steek laten, God blijft je zoeken en op je wachten. Net zo lang tot je Hem weer roept.

Tip

Bekijk de film ‘Father and daughter’ van Michael Dudok de Wit, waarin de band tussen een vader en dochter centraal staat. Als de dochter de vader uit het oog verliest, blijft zij haar vader zoeken en naar hem verlangen. Net als God dat bij ons doet. 

Lezen: Lucas 17:11-19

Sta op en ga. Uw geloof heeft u gered. – Lucas 17:19

Het kleinste is genoeg

Eindelijk een wonder! Jezus’ weg loopt ineens door een grensgebied. Een gebied tussen erbij horen en buiten de boot vallen, zowel letterlijk (Samaria) als figuurlijk (ze waren onrein). De tien mensen vormen een gemeenschap zoals je die alleen in noodtoestanden ziet: ze zijn door hun lot met elkaar verbonden. Eensgezind roepen ze Jezus om hulp. Als Jezus hen naar de priesters stuurt, gehoorzaamt iedereen, maar slechts eentje zet een stap extra en komt terug om Jezus te bedanken. Deze Samaritaan, die niet weet hoe de hazen lopen, doet het juiste. Ook hier geldt weer: je geloof hoeft niet groot of veel te zijn. Het kleinste zaadje is genoeg. Want dat zaadje kan ervoor zorgen dat je net iets meer doet dan de slaafse volgelingen om je heen.

Tip

Zoek een initiatief rond gastvrijheid voor vluchtelingen in de buurt en help mee. Bijvoorbeeld bij Villa Vrede, een dagopvang voor migranten zonder papieren in Utrecht. Kerk in Actie ondersteunt dit werk: kerkinactie.nl/hulpongedocumenteerden.

Lezen: Lucas 17:20-25

... het koninkrijk van God ligt binnen uw bereik. – Lucas 17:21

Binnen bereik

‘Dat koninkrijk van U, weet U wel, wordt dat nog wat?’ Deze beroemde regel van Gerard Reve uit het gedicht Graf te Blauwhuis, gaat over een jongen die veel te vroeg gestorven is. Het antwoord van Jezus op eenzelfde vraag van de farizeeën geeft helaas geen concreet inzicht. Want wat Jezus hier eigenlijk zegt, is dat er geen peil te trekken valt op dat rijk. Je kunt het niet aanwijzen en al helemaal niet voorspellen. Het enige wat Jezus er concreet over wil loslaten, is dat het binnen ons bereik ligt. We zullen het ontdekken als we Jezus’ weg zullen volgen. Het vraagt onderweg om keuzes maken die soms eenvoudig en soms heel moeilijk zullen zijn. Maar we mogen gaan, met Gods hulp.

Vraag

Hoe zie je het koninkrijk van God en hoe kun je (met je gezin of in je omgeving) het meer zichtbaar maken? Bedenk een passende activiteit om samen te doen.

Lezen: Lucas 17:26-34

Wie probeert zijn leven veilig te stellen zal het verliezen, maar wie het verliest zal het behouden. – Lucas 17:33

Radicale verandering

De videodeurbel is bijna niet meer weg te denken; een camera die iedereen in de gaten houdt. Als ik zo’n deurbel zie, vermoed ik vaak dat mensen wel erg bang zijn om hun waardevolle spullen te verliezen. Degenen die Jezus horen praten, zullen misschien dezelfde gevoelens hebben en behoorlijk hebben moeten slikken. Als ze niet opletten, kunnen ze zomaar alles wat van waarde is verliezen. Maar houdt Jezus hier niet een pleidooi dat het leven niet te plannen of te bewaken valt? En dat het zinloos is om vast te blijven houden aan het oude, als het oude ervoor zorgt dat we ons niet met God en mensen om ons heen kunnen verbinden? Overal waar het rijk van God doorbreekt, zal de wereld radicaal veranderen.

Luistertip

‘Wie zijn leven niet wil geven’ van Trijntje Oosterhuis. Wat kun jij loslaten of geven?

Weekthema: Oud en nieuw

We lezen deze week een aantal fragmenten uit de Romeinenbrief. De brief die de apostel Paulus schreef rond het jaar 56 aan een vroegchristelijke gemeente in Rome. Door de geloofstaal die Paulus in zijn brief gebruikt en zijn ingewikkelde zinsbouw is dit geen gemakkelijke brief voor ons. We focussen ons deze week op de scherpe contrasten die Paulus schetst tussen oud en nieuw, vroeger en nu, wet en genade, slaaf zijn of kind, lijden en luister. We beginnen de week met de evangelielezing van het oecumenisch leesrooster en op woensdag lezen we zoals elke week een psalm. Deze week is dat Psalm 103. De hele week volgt na elke korte overdenking een luistertip uit verschillende muzikale tradities, zoals klassiek, soul/gospel, pop en muziek uit Taizé.

(door ds. Sophie van den Berg-Hofstee)

Lezen: Lucas 13:6-9

“Heer, laat hem ook dit jaar nog met rust ...” – Lucas 13:8

Bestaan in Gods geduld

Deze gelijkenis die Jezus hier vertelt aan een groep mensen om Hem heen, gaat over geduld hebben tegen beter weten in. De wijngaardenier probeert de eigenaar van de wijngaard ervan te overtuigen om nog één jaar langer geduld te hebben met zijn geplante vijgenboom, ook al heeft deze boom al drie jaar lang geen vrucht gedragen. Het evangelie staat vol van raadselachtig geduld en van raadselachtige genade. Denk maar aan de gelijkenis van de verloren zoon in Lucas 10. Of aan de gelijkenis van de werkers in de wijngaard in Matteüs 20. Wijzelf hebben meestal maar weinig geduld met anderen en met onszelf. Gods raadselachtige geduld, waarvan het evangelie getuigt, daagt ons uit om ons geduld te oefenen en ons ongeduld te temmen. Om als nieuw te leven: geduldiger, genadiger. Daar is alle tijd voor, want wij bestaan in Gods geduld.

Luistertip

‘Jesus is waiting’, soulachtige gospel van Al Green.

Gebed

Heer mijn God, Aan het begin van deze nieuwe week kom ik tot U.Ik bid U dat de komende dagen niet alleen vervuld zullen zijn van mijn eigen gedachten en mijn eigen gepieker,maar dat er ruimte zal zijn om door U op andere gedachten te worden gebracht.Als ik deze week los probeer te komen van de waan van de dag,als ik me terugtrek en probeer stil te worden te midden van alle rumoer in mij en om mij heen,wilt U mij dan aandachtig maken,wilt U mij helpen me te concentreren op uw woord.God, dat mijn leven zich mag vernieuwen, door de kracht van uw heilige Geest,dat bid ik U, in Jezus’ naam, Amen

Lezen: Romeinen 7:14-19

Ik wil het goede wel, maar het goede doen kan ik niet. – Romeinen 7:18b

Messcherp

Paulus ziet zichzelf hier eerlijk onder ogen. Zo helpt hij mij om ook mijzelf en mijn eigen leven eerlijk onder ogen te zien. Paulus legt de tegenstrijdige ervaring bloot dat mijn willen en mijn doen niet samenvallen. Dat ik vaak niet doe wat ik wil, het goede, maar juist het kwade, wat ik niet wil. Paulus staat hierin niet boven ons maar naast ons. Het christelijk geloof schenkt ons inzicht in onszelf. Soms messcherp zoals hier, waar Paulus in zijn zelfonderzoek als het ware ‘ontleedt’ wat hij in zichzelf aantreft. Misschien komen zijn woorden massief of verlammend op je over. Of misschien geeft Paulus hier juist wel woorden aan een gevoel dat je zelf niet goed onder woorden kon brengen, en werken zijn woorden juist verhelderend. Hoe dan ook: vandaag proberen we Paulus’ scherpe woorden tot ons door te laten dringen, voordat we met hem meedenken over de vernieuwing van ons leven.

Luistertip

‘Help me’, een breekbaar lied van Johnny Cash.

Lezen: Romeinen 8:1-4

Dus wie in Christus Jezus zijn, worden niet meer veroordeeld. – Romeinen 8:1

God so loved the world

Met dit moeilijke tekstfragment cirkelen we rond het geheim van de Veertigdagentijd, de Stille Week en Pasen. De gedachte dat er iemand van buitenaf op ons toekomt in ons bestaan, die ons het leven voorleeft. En dat niet alleen; die ook iets voor ons doet. De gedachte dat het lijden en de dood van Christus niet alleen maar zinloos en noodlottig waren, maar dat er in zijn lijden ook bevrijding en verzoening schuilt. Een haast onverteerbare gedachte voor ons, waar we maar niet aan kunnen wennen. Liever lossen we onze problemen zelf op, zijn we onafhankelijk van anderen. Het liefst redden we onszelf. Durven we die gedachte toe te laten dat er een ander komt om ons te bevrijden tot een nieuw bestaan? Daarover spreekt Paulus hier tot ons vandaag.

Luistertip

‘God so loved the world’ van John Stainer uit zijn muziekstuk ‘The Crucifixion’, muziek waar je stil van wordt.

Lezen: Psalm 103:1-9

Liefdevol en genadig is de Heer, Hij blijft geduldig en groot is zijn trouw. – Psalm 103:8

‘Zegenend wordt Hij niet moe’

Wat een prachtige psalm om midden in deze week te lezen. Het is een psalm die onze ziel wakker schudt en uitnodigt om God te loven. Het is een psalm die mijn leven weer in het juiste perspectief zet. Die me eraan herinnert wie God is en dat Hij zegenend niet moe wordt. Deze psalm bepaalt me bij vier kernwoorden die de God typeren waaraan ik me wil toevertrouwen: liefdevol, genadig, geduldig, trouw. Woorden over Gods goedheid die we vandaag horen te midden van wat ons bezighoudt, van wat we vandaag zullen doen en wat we zullen meemaken. Woorden die vernieuwende kracht in zich dragen als we ze de grond onder onze voeten laten zijn.

Luistertip

’Bless the Lord’, het meditatieve lied 103e uit het Liedboek.

*De liedregel ‘Zegenend wordt Hij niet moe’ komt uit het tweede couplet van het prachtige lied ‘Loof de Koning heel mijn wezen’, Lied 103c uit het Liedboek.